TYPE 214 (6)

Στις 30 Σεπτεμβρίου 2006, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας αρνήθηκε την παραλαβή του πρώτου υποβρυχίου Type 214 "ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ", καθώς παρατηρήθηκαν σημαντικά τεχνικά προβλήματα. Πιο συγκεκριμένα, το υποβρύχιο S120 "ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ" παρουσιάζει τα παρακάτω προβλήματα:

-Πρόβλημα ευστάθειας στην επιφάνεια με ύψος κύματος 3 μέτρα και μήκος 56 μέτρα (συνθήκες που συναντάμαι συνήθως στον Ατλαντικό ωκεανό), όπου το υποβρύχιο λαμβάνει κλίση 45-60% ως προς το κάθετο επίπεδο. Παράλληλα, παρατηρήθηκε γενικό πρόβλημα αυξημένης διατοίχισης  

-Προβλήματα στη λειτουργία του εξελιγμένου συστήματος μάχης ISUS  

-Υποδεέστερες των αναμενόμενων επιδόσεων του σόναρ πλευρικής διάταξης (FAS: Flank Array Sonar)

-Θόρυβος στις χαμηλές συχνότητες που πιθανά να οφείλεται στον άξονα ή την προπέλα του υποβρυχίου  

-Προβληματική λειτουργία ορισμένων ειδικών φίλτρων του αναερόβιου συστήματος πρόωσης, με αρνητικές επιπτώσεις στην παρατηρησιμότητα του υποβρυχίου και στην διάρκεια ζωής των κυλίνδρων μεταλλικού υδριδίου

Δύο χρόνια αργότερα, και αφού η Νότια Κορέα παρέλαβε τα υποβρύχια ίδιου τύπου που είχε παραγγείλει, το υποβρύχιο υποβλήθηκε και πέρασε με επιτυχία νέες θαλάσσιες δοκιμές. Οι δοκιμές έγιναν υπό την επίβλεψη του γερμανικού Ομοσπονδιακού Γραφείου Στρατιωτικής Τεχνολογίας και Προμηθειών (BWB) και με παρατηρητές αξιωματικούς του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, στα ανοικτά της Νορβηγίας. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, με ύψος κυμάτων 3 μέτρα το υποβρύχιο παρουσίασε μέγιστες κλίσεις διατοίχισης επιφανείας 18° με 19, δηλαδή απολύτως μέσα στα όρια της σύμβασης ενώ και το σύνολο των λοιπών προβλημάτων, που είχαν παρουσιαστεί σε διάφορα συστήματα του υποβρυχίου, όπως το σύστημα μάχης ISUS έχουν επιλυθεί. Το ακουστικό ίχνος πιθανότατα θα παρουσιάσει μία ελάχιστη απόκλιση της τάξεως του 1-1,5%.

Ανάμεσα στις επεμβάσεις που έγιναν στο σκάφος ήταν η μετατόπιση συστημάτων σημαντικού βάρους χαμηλότερα, με αποτέλεσμα να βελτιωθεί η συμπεριφορά του υποβρυχίου. Η παρέμβαση αυτή έγινε μετά από δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν στα μέσα Φεβρουαρίου 2007 και οι οποίες κατέγραψαν βελτιωμένη συμπεριφορά σε σύγκριση με τις αρχικές του Σεπτεμβρίου 2006. Στο ενδιάμεσο τα ναυπηγεία HDW τοποθέτησαν κατακόρυφες διαμήκεις φρακτές στο εσωτερικό του ελεύθερα κατακλυζόμενου περιβλήματος (casing) για να κατακερματίζεται η ελεύθερη επιφάνεια. Δευτερεύουσες παρεμβάσεις ήταν η διεύρυνση των σχισμών αποστράγγισης του περιβλήματος και η τοποθέτηση υδραυλικών βαλβίδων στις οπές θαλασσέρματος, για να αποτρέπονται οι ελεύθερες επιφάνειες στις σχετικές δεξαμενές.

Το δεύτερο εξάμηνο του 2007 το ΥΠΕΘΑ ζήτησε να γνωματεύσουν το Γερμανικό Ναυτικό και η BWB για το ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ, με αποτέλεσμα να αρχίσουν επαφές μεταξύ των δύο υπουργείων 'Aμυνας και ανταλλαγή σχεδίων Μνημονίου Κατανόησης (MoU). Το ελληνικό αίτημα επιβεβαίωσε στις 27 Μαρτίου 2008 ο Υπουργός Εθνικής 'Aμυνας κ. Ε. Μεϊμαράκης, σε συνάντηση με τους διαπιστευμένους συντάκτες του ΥΠΕΘΑ. Ταυτόχρονα η TKMS ενημέρωσε για την πρόθεση εφαρμογής σειράς τεχνικών μέτρων και εκτέλεσης δοκιμών, με συμμετοχή της BWB. Το ΠΝ αποφάσισε στις 5 Ιουνίου 2008 να συμμετάσχει στις δοκιμές προσωπικό του Ναυτικού Κλιμακίου Κιέλου, με την ιδιότητα των παρατηρητών. Το πρόγραμμα ελέγχων και δοκιμών ολοκληρώθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2008, για να ακολουθήσει σχετική αναφορά της BWB και του Γερμανικού Ναυτικού, η οποία υποβλήθηκε με επιστολή στο ΠΝ στις 20 Οκτωβρίου 2008 διαβεβαιώνοντας για τα ακόλουθα:

• Το ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ πληροί τις συμβατικές προδιαγραφές.
• Εάν προοριζόταν για το Γερμανικό Ναυτικό, το υποβρύχιο θα παραλαμβανόταν αμέσως.

Ακολούθησε τον Ιανουάριο του 2009 συνάντηση των αναδόχων και αρμόδιας επιτροπής της ΓΔΑΕΕ, με σκοπό την αναθεώρηση της σύμβασης 012Β/2000 για να περιγραφεί η παρούσα κατάσταση του ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ μετά την εφαρμογή των τεχνικών μέτρων, επιτρέποντας έτσι την παραλαβή του υποβρυχίου και την αντίστοιχη μετατροπή των επόμενων τριών Τύπου 214 κατασκευής ΕΝΑΕ. Μετά τα αποτελέσματα των δοκιμών υπό την επίβλεψη του Γερμανικού Ναυτικού, της BWB και με παρατηρητές του ΠΝ, καθώς και με βάση τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Αυγούστου 2006 και Απριλίου 2007, οι ανάδοχοι θεωρούσαν πως ήταν δυνατή η σύντομη εξεύρεση λύσης για την αποδοχή του ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ και την καταβολή των καθυστερούμενων πληρωμών του προγράμματος, οι οποίες κατά πληροφορίες δημοσιευμένες στον Τύπο προσέγγιζαν τα €400 εκατ. Η επιτροπή της ΓΔΑΕΕ θεώρησε υπερβολικές τις θέσεις των αναδόχων και διέκοψε τις συνομιλίες. Έκτοτε, από τον Ιανουάριο του 2009 ουδεμία εξέλιξη.

Στο πλαίσιο των προαναφερόμενων τεχνικών μέτρων μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου 2008, μεταφέρθηκαν χαμηλότερα ή αφαιρέθηκαν εντελώς βάρη από την υπερκατασκευή του υποβρυχίου ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ, τα οποία επηρέαζαν την ευστάθεια και συμπεριφορά του στην επιφάνεια. Ενδεικτικά καταργήθηκε η δεξαμενή ψύξης καυσαερίων βάρους 5 τόνων, η οποία βρισκόταν στον οχετό εξαγωγής καυσαερίων της υπερκατασκευής. Η δεξαμενή αυτή αντικαταστάθηκε από οχετό εξαγωγής καυσαερίων διπλού τοιχώματος, με κυκλοφορία ύδατος ενδιάμεσα για ψύξη. Σε αντίθεση με ορισμένες διαδόσεις, δεν προστέθηκαν πτερύγια στο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ, ούτε πραγματοποιήθηκε οποιαδήποτε εξωτερική παρέμβαση. Όσες παρεμβάσεις και μετατροπές πραγματοποιήθηκαν, δεν επηρέασαν τις επιχειρησιακές επιδόσεις του υποβρυχίου γενικά, ούτε επιβάρυναν το ίχνος θορύβου του. Αυτό επιβεβαιώθηκε με ακουστικές μετρήσεις στο πλαίσιο των δοκιμών εν πλω μεταξύ Ιουνίου και Σεπτεμβρίου 2008, πάντα υπό την επίβλεψη του Γερμανικού Ναυτικού και της BWB.  

Πηγή: Hellenic Defence 

LSV (Logistic Support Vessel) (1)

Το LSV (Logistic Support Vessel) τύπου ETNA είναι σκάφος ναυτικού ανεφοδιασμού και υλικοτεχνικής υποστήριξης που σχεδίασε η Ιταλική Fincantieri - Cantieri Navali Italiani S.p.A. για λογαριασμό του Ιταλικού Ναυτικού. Τον Ιούλιο του 1995 της ανατέθηκε συμβόλαιο κατασκευής και το πλοίο καθελκύστηκε τον Ιούλιο του 1997. Μετά από επιτυχείς θαλάσσιες δοκιμές το Νοέμβριο του 1997 το πλοίο παραδόθηκε τον Φεβρουάριο του 1998. Για λογαριασμό του Ελληνικού Ναυτικού ναυπηγήθηκε το 2002 στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και εντάχθηκε στο στόλο στις 8 Ιουλίου 2003.

Στον τομέα των Π.Γ.Υ. (Πλοίων Γενικής Υποστηρίξεως) το Πολεμικό Ναυτικό με την εισαγωγή σε υπηρεσία του ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ Α374 τύπου ΕΤΝΑ έκανε ένα μεγάλο ποιοτικό άλμα. Αποτελεί το πλοίο με το μεγαλύτερο εκτόπισμα (13.400 τόννοι) που υπήρξε ποτέ στο ΠΝ και μπορεί να υποστηρίξει πλήρως την αποστολή μιας ναυτικής μοίρας σε μεγάλες αποστάσεις καλύπτοντας τις ανάγκες της σε ανεφοδιασμό καυσίμου και παροχής πλήρους υλικοτεχνικής υποστήριξης (εργαστήρια επισκευής, ανταλλακτικά, ανεφοδιασμό πυρομαχικών και προμηθειών). Είναι επίσης σε θέση να εκτελέσει ρόλους πολιτικής προστασίας σε περιόδους κρίσης.

Το πλοίο έχει υψηλή ικανότητα αυτονομίας  να παράσχει ηλεκτρική ενέργεια, καθαρό νερό και έτοιμα γεύματα (30.000 μερίδες φαγητού) ενώ διαθέτει πλήρως εξοπλισμένο νοσοκομείο και ιατρικές εγκαταστάσεις (χειρουργείο, ακτινολογικό εργαστήριο, οδοντιατρείο) επί του σκάφους.

Διαθέτει ελικοδρόμιο διαστάσεων 28m x 16m ικανό να υποδεχτεί ελικόπτερο έως 15 τόνων ενώ το υπόστεγο μπορεί να φιλοξενήσει ένα ελικόπτερο μεγέθους EH101 Merlin ή εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποθήκευση τεσσάρων τυποποιημένων εμπορευματοκιβωτίων (20ft). Οι εγκαταστάσεις του ελικοπτέρου δίνουν στο πλοίο τη δυνατότητα να ανεφοδιάζει τα πολεμικά πλοία μέσω κάθετου ανεφοδιασμού (vertical replenishment -VERTREP). Με τη μέθοδο VERTREP χρησιμοποιούνται ελικόπτερα για τη μεταφορά προμηθειών ή ανδρών από πλοίο σε πλοίο ώστε να επιταχυνθεί η λειτουργία ανεφοδιασμού των πλοίων που συνδέονται με ένα από τα Replenishment At Sea (RAS) rigs.

Μπορεί να εξυπηρετήσει δύο πλοία ταυτόχρονα χρησιμοποιώντας τέσσερις σταθμούς αναπλήρωσης στη θάλασσα/ καυσίμου στη θάλασσα (RAS/FAS) σε δύο πλαίσια. Τα πλαίσια με καλώδια σταθερού εφελκυσμού είναι ικανά να μεταφέρουν στερεά και υγρά φορτία, συμπεριλαμβανομένων καυσίμων και γλυκού νερού. Ο μέγιστος ρυθμός μεταφοράς καυσίμου Diesel είναι 650t/h.

Το πλοίο είναι εξοπλισμένο επίσης με πρυμναίο σταθμό ανεφοδιασμού. Ο πρυμναίος ανεφοδιασμός δεν είναι τόσο αποτελεσματικός όσο ο πλευρικός αλλά παρέχει ασφαλέστερη λειτουργία σε καταστάσεις θαλασσοταραχής.

Η χωρητικότητα φορτίου περιλαμβάνει 4.700 τόνους πετρελαίου ντίζελ, 5.400 τόνους πετρελαίου ντίζελ (όριο υπερφόρτωσης), 1.200 τόνους αεροπορικού καυσίμου, καθώς και 160 τόνους φρέσκου νερού. Το πλοίο έχει επίσης δυνατότητα τοποθέτησης έως και δώδεκα containers ενώ διαθέτει δύο γερανούς 50 τόνων και δύο ανελκυστήρες 4 τόνων.

Το προωστήριο σκεύος αποτελείται από δύο κινητήρες ντίζελ Sulzer 12 V ZA40S των 22.400 ίππων που δίνουν κίνηση σε 2 έλικες μεταβλητού βήματος και επιτρέπουν στο σκάφος να διατηρήσει συνεχή ταχύτητα 21 κόμβων με πλήρες εκτόπισμα. Η ακτίνα δράσης με οικονομική ταχύτητα 18 κόμβων φτάνει τα 7.600 ναυτικά μίλια. Η ηλεκτρική ενέργεια παρέχεται από δύο γεννήτριες άξονα, ισχύος 1000KW και τέσσερις γεννήτριες ντίζελ ισχύος 780kW η κάθε μία. Τέλος το πλοίο διαθέτει και εγκάρσιο πρωραίο έλικα (bow thruster).

FREMM (4+2)

Στην τελική φάση σύνταξης των προδιαγραφών για τις γαλλικές φρεγάτες FREMM που πρόκειται να αποκτηθούν από την Γαλλία, βρίσκεται το Πολεμικό Ναυτικό. Όπως αναφέρουν έγκυρες πηγές στο defencenet.gr, πριν μερικές ημέρες στο Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο, συζητήθηκε η τελική διαμόρφωση του σκάφους, το οποίο ήδη έχει αρχίσει και κωδικοποιείται από τη ναυπηγό εταιρεία ως «FREMM Greece», αφού είναι πολλές οι διαφορές του σκάφους με την νυν σχεδίαση σε ότι αφορά το οπλικό φορτίο και τα διάφορα υποσυστήματα.

Για την ακρίβεια θα πρόκειται για ένα σκάφος που θα βρίσκεται μεταξύ της FREMM και της υπό ανάπτυξη FREDA, δηλαδή του σκάφους το οποίο βασίζεται στην FREMM και όπως έχει παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2006 από την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ θα είναι μία FREMM με έμφαση στις Α/Α/ αποστολές.

Η τελική διαμόρφωση του συνδυασμού όπλων του σκάφους, αν και ακόμα δεν έχει κλείσει ο φάκελος, θα περιλαμβάνει έναν συνδυασμό βλημάτων αεράμυνας σημείου ΜICA VL και Α/Α περιοχής ASTER 30, κάτι που δεν υπάρχει στις FREMM που έχει παραγγείλει και το γαλλικό και το ιταλικό Ναυτικό, αλλά και το Ναυτικό του Μαρόκου.

Αντί των MICA VL χρησιμοποιούν ASTER 15, αλλά από γαλλικής πλευράς προτάθηκε το MICA για μια σειρα λόγων που έχουν να κάνουν με τον αριθμό των μεταφερόμενων βλημάτων, την ομοιοτυπία με τα βλήματα που υπηρετούν στην Π.Α. κλπ.

Στάνταρντ σε οποιαδήποτε περίπτωση θεωρείται ο SCALP Naval, ενώ οι Γάλλοι υπόσχονται ότι το ραντάρ HERACLES θα παραδοθεί με σημαντικές βελτιώσεις, έναντι των επιδόσεων που έχει σήμερα.

Σε ότι αφορά την αντιπυραυλική άμυνα η Oerlicon Contraves (νυν Rheinmetall Αir Defence) έχει συμφωνήσει με την Thales και την DCNS για την δυνατότητα τοποθέτησης του Millennium των 35 χλστ., σε δύο σημεία στο σκάφος, τα οποία προσφέρουν κάλυψη 360 μοιρών και μάλιστα υπάρχουν και πολλοί τομείς οι οποίοι καλύπτονται εις διπλούν, αλλά το Π.Ν. ακόμα δεν έχει αποφασίσει το αν θα καταλήξει στο Millennium είτε σε άλλη λύση όπως το ιταλικό Strales (σχετικό συγκριτικό τεστ στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που έχει κυκλοφορήσει).

Σε ότι αφορά το κόστος του κάθε σκάφους, λόγω των customized λύσεων που θα ενσωματώσει υπολογίζεται σε 600-650 εκατ. ευρώ το σύνολο των δύο συμβολαίων με την DCNS και την MBDA (πλατφόρμα και combat system). Πρόκειται για μέσο κόστος ενός σκάφους της κλάσης αυτής.

Πηγή: Defencenet

Η απόφαση του ΑΝΣ για τις τελικές προδιαγραφές των FREMM - Σημαντικές αλλαγές σε όπλα και πρόωση

Σε συνεδρίασή του σήμερα το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο ενέκρινε τις τελικές προδιαγραφές για τις φρεγάτες FREMM αποφασίζοντας για αρκετές σημαντικές αλλαγές στην τελική διαμόρφωση του οπλισμού και του προωστικού συστήματος του σκάφους. Η κατάληξη είναι ένα σκάφος πιο απλό στην πρόωση με στόχο την αύξηση της αξιοπιστίας και την ευκολότερη συντήρηση και με βασικό οπλισμό (πυροβόλα) προσανατολισμένο στην Α/Α άμυνα και στην αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών και όχι στον αγώνα επιφανείας-επιφανείας. Οι βασικές αποφάσεις του ΑΝΣ που τροποποιούν τις αρχικές κατευθύνσεις είναι οι εξής:

-Το πυροβόλο Oto Melara 127/64 Lightweight (LW) δεν θα τοποθετηθεί. Θα τοποθετηθεί στην θέση του το μικρότερο Oto Melara 76/62 Super Rapid. Το ιταλικό ναυτικό πυροβόλο των 127 χλστ,  Oto Melara 127/64 Lightweight (LW), αποτελεί μία από τις πλέον σύγχρονες προτάσεις στον τομέα αυτό από μία εταιρεία με μεγάλη πείρα στην σχεδίαση και κατασκευή ναυτικών πυροβόλων. Το συνολικό βάρος του πυροβόλου είναι 22 τόνοι και μπορεί να πετύχει μέγιστο δραστικό βεληνεκές 30 χλμ. Το πυροβόλο μπορεί να παράσχει πυρά ναυτικής υποστήριξης και δευτερευόντως αντιαεροπορικής άμυνας. Χάρις στην σπονδυλωτό αυτόματο μηχανισμό τροφοδοσίας πυρομαχικών, το πυροβόλο μπορεί να αξιοποιήσει τέσσερεις διαφορετικούς τύπους πυρομαχικών, ενώ είναι δυνατή η τροφοδοσία του κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης βολών. Στο χώρο αποθήκευσης των πυρομαχικών μπορούν να αποθηκευτούν και να είναι έτοιμα για βολή μέχρι και 56 βλήματα τοποθετημένα σε τέσσερεις διαφορετικές δεσμίδες των 14 βλημάτων έκαστη,  ενώ η ταχυβολία του πυροβόλου φτάνει τα 40 βλήματα το λεπτό. Επιπρόσθετα το πυροβόλο μπορεί να βάλει το νέο βλήμα μεγάλου βεληνεκούς Volcano το οποίο μπορεί να πλήξει το στόχο σε απόσταση 70 χλμ. 

Πρόσφατα το γερμανικό Ναυτικό υπέγραψε συμβόλαιο για την απόκτηση 5 πυροβόλων Oto Melara 127/64 Lightweight (LW), συνολικής αξίας 70 εκατ. ευρώ. Γίνεται αντιληπτό ότι με 15 εκατ. ευρώ η μονάδα, θα ήταν το πρώτο "θύμα" σε μία απόφαση μείωσης του συνολικού κόστους. 
Δεν μπορούμε να πούμε ότι η FREMM θα απωλέσει κρίσιμο παράγοντα ισχύος, αφού ίσως η τοποθέτηση του 127/64 ήταν μάλλον "πολυτέλεια": Πόσες φορές στην επιχειρησιακή ζωή του θα χρειαστεί να βάλει κατά στόχων που είναι εκτός "προδιαγραφών" του 76/62 και του Exocet MM-40 Block III; 

Έτσι ή αλλιώς το πιο δημοφιλές  πυροβόλο της εταιρείας είναι το Oto Melara 76/62 Super Rapid. Το βάρος του πυροβόλου είναι 7,6 τόνους χωρίς πυρομαχικά και 8,5 τόνους με πλήρες φορτίο 85 πυρομαχικών. Το πυροβόλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί πρωτίστως για την αντιαεροπορική άμυνα του πλοίου και δευτερεύοντος για την παροχή πυρών ναυτικής υποστήριξης. Η ταχυβολία του φτάνει τα 120 βλήματα το λεπτό αν και σε δοκιμές έχει επιτευχθεί ρυθμός βολής 139 βλημάτων το λεπτό και η μέγιστη εμβέλεια που μπορεί να επιτύχει φτάνει τα 20 χλμ.

Πάντως, όπως αναφέρουν πηγές του Π.Ν. θα γίνει προσπάθεια να βρεθεί χρηματοδότηση και τελικά να εγκατασταθεί το 127/64. "Δεν είναι οριστική η απόφαση για το 127άρι. Ελπίζουμε ότι τελικά θα καταφέρουμε να το εγκαταστήσουμε" σημείωνε ανώτατη πηγή του ΓΕΝ η οποία χαρακτήριζε το όπλο σημαντικό σε αποστολές ναυτικού βομβαρδισμού χερσαίων στόχων.

-Δεν θα τοποθετηθεί το πρυμναίο πυροβόλο Oto Melara 76/62 Super Rapid Strales το οποίο προοριζόταν για αντιπυραυλική άμυνα. Στην θέση του θα τοποθετηθεί για ρόλους εγγύς αντιπυραυλικής άμυνας το Μillennnium της Oerlikon Contraves (μάλλον δύο συστήματα ένα στην πλώρη και ένα στην πρύμνη), το οποίο ήταν και η πιο ορθολογική επιλογή.

-Επιλέχθηκε τελικά η στάνταρντ έκδοση προωστικού συστήματος CODLOG που χρησιμοποιούν οι Γάλλοι στα δικά τους σκάφη και όχι η CODLAG που θα έδινε στα σκάφη ταχύτητα ελαφρά υψηλότερη των 27 κόμβων (περίπου δύο κόμβους υψηλότερη ταχύτητα, δηλαδή περί τους 28,7 κόμβους). Η μία μέθοδος πρόωσης από την άλλη έχει τις εξής διαφορές: Στην δεύτερη περίπτωση ο ντιζελοκινητήρας εξακολουθούσε και μετά την έναρξη λειτουργίας των αεριοστροβίλων να δίνει ηλεκτρική ενέργεια (εξ ου και τον "L" από το Εlectric), ενώ στην πρώτη περίπτωση απέχει ο ντιζελοκινητήρας άμα τη ενάρξει της λειτουργίας των τουρμπινών. 
Το σύστημα πρόωσης CODLOG (Combined Diesel Electric or Gas Turbine) αποτελείται από 2 αεριοστρόβιλους GE/Avio LM-2500+ G4 (με απόδοση 32MW έκαστος) και  4 κινητήρες ντίζελ/ηλεκτρομηχανές MTU Series 4000 2200kW. Η ταχύτητα με τους 4 ντιζελοκινητήρεςς φτάνει μέχρι και τους 16 κόμβους ενώ μαζί με τους αεριοστροβίλους η μέγιστη ταχύτητα του πλοίου φτάνει τους 27 κόμβους. Ο συνδυασμός αυτός είναι πιο απλός στη χρήση διότι δεν περιλαμβάνει το συγκρότημα μείωσης των στροφών που αρκετές φορές αποδεικνύεται ως η αδυναμία του συνδυασμού CODLAG (Combined Diesel Electric And Gas Turbine). Το τελευταίο έχει μεγάλες απαιτήσεις συντήρησης και είναι επίφοβο σε αβαρίες. 

-Επιλέχθηκε προπέλα σταθερού βήματος και όχι μεταβλητού. Σε συνδυασμό με το σύστημα CODLOG που επιλέχθηκε υπάρχει απώλεια ευελιξίας, αλλά πολύ χαμηλότερο ηχητικό ίχνος και υψηλότερη αξιοπιστία. Κατά τα λοιπά, αυτά που έχει ήδη γράψει πρώτο το defencenet.gr για τον οπλισμό του σκάφους θα ισχύσουν απόλυτα (SCALP Naval και Exocet ΜΜ-40 ΒLock III για χερσαίους στόχους και στόχους επιφανείας και ASTER 30 συν MICA VL στα δύο στρώματα της Α/Α άμυνας).

Γενικά οι αποφάσεις είναι ορθολογικές και πιο οικονομικές. Όλες οι τελικές λύσεις είναι σημαντικά οικονομικότερες από τις αρχικές, ενώ η τοποθέτηση του Millennium θα βάλει το Π.Ν. σε άλλη εποχή σε ότι αφορά τις αντιπυραυλικές δυνατότητες: Είναι το μοναδικό που ο κατασκευαστής του εγγυάται αναχαίτιση υπερηχητικών αντιπλοϊκών βλημάτων!

Σε ότι αφορά την γενικότερη χρηματοδότηση του προγράμματος επιβεβαιώθηκε η δέσμευση του ποσού (περί τα 3,5 δισ. ευρώ σε χρόνο 12-14 χρόνων και για τα έξι σκάφη της κλάσης) και τονίστηκε ότι δεν επηρεάζεται η χρηματοδότηση του προγράμματος από αυτό των υποβρυχίων.

Πηγή: Defencenet

S-70Β-6 AEGEAN HAWK (11)

Το Π.Ν. παρήγγειλε την απόκτηση 5 ελικοπτέρων S-70Β-6 Αegean Hawk στις 17 Αυγούστου του 1992 για τις τέσσερις φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ 200ΗΝ κλάσης ΥΔΡΑ, ενώ  ακολούθησε η ενεργοποίηση της option απόκτησης τριών ακόμη ελικοπτέρων S-70B-6 Aegean Hawk. Δύο από αυτά παραδόθηκαν στα τέλη του 1994, τρία το 1995, ένα το 1997 και δύο ακόμη το 1998. Στις 12 Ιουνίου 2000 η Γ.Δ.Ε. του Υπουργίου Εθνικής Άμυνας και η Sikorsky υπέγραψαν σύμβαση ύψους 107.000.000 δολαρίων για την  προμήθεια 3 ελικοπτέρων S-70B Aegean Hawk εξοπλισμένα με προηγμένα συστήματα σόναρ, υπέρυθρης επιτήρησης και αυτοπροστασίας.

Τα ελικόπτερα διαθέτουν δύο αξονοστρόβιλους κινητήρες General Electric Τ700-GΕ-401 C. Στην έκδοση αυτή, κάθε κινητήρας αποδίδει ισχύ 1.690 ίππων (1.260 kW) στο συγκρότημα μετάδοσης που μπορεί να απορροφήσει συνολικά 3.400 ίππους (2.535 kW). Η μέγιστη ισχύς των 1.900 ίππων (1.415 kW) αποδίδεται σε περίπτωση βλάβης ενός κινητήρα. Κύρια χαρακτηριστικά των κινητήρων αυτών είναι η υψηλή αντοχή και αξιοπιστία, η ευκολία συντήρησης και η χαμηλή ειδική κατανάλωση καυσίμου. Οι κινητήρες όπως και το ελικόπτερο συνολικά, διαθέτουν εκτεταμένη αντιδιαβρωτική προστασία. 

Εξοπλισμός Αποστολής 

Οι κύριες αποστολές των ναυτικών ελικοπτέρων του Π.Ν. είναι ο ανθυποβρυχιακός πόλεμος και ο πόλεμος επιφανείας. Στον πυρήνα του εξοπλισμού ανθυποβρυχιακού πολέμου βρίσκεται το ποντιζόμενο σόναρ, με το οποίο επιτυγχάνεται ο ηχητικός εντοπισμός υποβρύχιων στόχων. Τα οκτώ αρχικά ελικόπτερα S-70Β-6 παραδόθηκαν με ποντιζόμενα σόναρ τύπου ΑΝ/ΑQS-18(V)3 της, τότε, Βendix Oceanics. Την περίοδο της επιλογής και διαμόρφωσης του εξοπλισμού των ελικοπτέρων, το σύστημα αυτό βρισκόταν στην αιχμή της τεχνολογίας.

Πρόκειται για ένα πλήρως ψηφιακό σύστημα ενεργού και παθητικής λειτουργίας, συχνοτήτων 9,23/10/10,77kHz με καλώδιο μήκους 305 μέτρων, που αποτελεί μακρινό απόγονο του συστήματος ΑΝ/ΑQS13Β των ελικοπτέρων Αgusta Βell ΑΒ-212ΑSW. Εξαιτίας της σχετικά χαμηλής ισχύος και της λειτουργίας σε μέση συχνότητα, τα ποντιζόμενα σόναρ ελικοπτέρων της γενιάς αυτής επιτυγχάνουν μέγιστη εμβέλεια εντοπισμού υποβρυχίων μεταξύ 10 και 20 χιλιομέτρων. Αντίθετα, η χρήση υψηλότερης ισχύος και χαμηλής συχνότητας στα ποντιζόμενα σόναρ της επόμενης γενιάς εξασφαλίζει πολλαπλάσια εμβέλεια εντοπισμού.

Έτσι, το Π.Ν. αποφάσισε να εξοπλίσει τα τρία S-70Β-6 της επόμενης παραγγελίας με Ενεργό Σόναρ Μακράς Εμβέλειας Ελικοπτέρου (HΕLRΑS) της L-3 Communicatiοns Ocean Systems (πρώην Βendix). Σε αντίθεση με τα προαναφερόμενα σόναρ, το HΕLRΑS λειτουργεί σε κεντρική συχνότητα μόλις 1,38kHz. Με συνολικό βάρος 320kg κατά προσέγγιση, το σύστημα χρησιμοποιεί ποντιζόμενα τμήμα προηγμένης τεχνολογίας και λειτουργεί σε μέγιστο βάθος 500 μέτρων επιτυγχάνοντας μακρά εμβέλεια εντοπισμού σε θάλασσες μεγάλου και περιορισμένου βάθους. Σε εκτεταμένες δοκιμές στις θάλασσες του Τιμόρ, της Τασμανίας, του Ιονίου και της Λιγουρίας, το HΕLRΑS επέδειξε εμβέλεια μεταξύ 30 και 70 χιλιομέτρων και εξαιρετικά υψηλή αξιοπιστία, ακόμη και σε βάθη μόλις 50 μέτρων.

Με την εγκατάσταση του HΕLRΑS στα 8 διαθέσιμα Αegean Hawk αφαιρέθηκαν από τα τελευταία ισάριθμα σύγχρονα και ελάχιστα χρησιμοποιημένα ποντιζόμενα σόναρ τύπου ΑΝ/Α0S-18(V)3, που αντικατέστησαν το παρωχημένο ποντιζόμενο σόναρ ΑΝ/ΑQS-13Β στα 8 ελικόπτερα τύπου ΑΒ-212ΑSW. 
Τα ελικόπτερα του Π.Ν. διαθέτουν το ραντάρ έρευνας επιφανείας Telephonics AN/APS-143(V)3 που χρησιμοποιεί τεχνολογία συμπίεσης παλμών, για να επιτυγχάνει εξαιρετικά υψηλή ευαισθησία εντοπισμού περισκοπίων υποβρυχίων ακόμη και σε ταραγμένη θάλασσα. Επίσης τα S-70B-6 είναι εξοπλισμένα με σύστημα Μέτρων Ηλεκτρονικής Υποστήριξης (ESM) AN/ALR-606(V)2 της Litton ATD που καλύπτει συχνότητες 0,5-20GHz. Σε διαμόρφωση επιτήρησης, η οθόνη πλάσματος του ALR-606(V)2 απεικονίζει έως και δεκαπέντε πομπούς υψηλότερης προτεραιότητας, ενώ η διαμόρφωση εντοπισμού παρέχει εξαιρετικά ακριβή διόπτευση οποιουδήποτε πομπού στην οθόνη για την εξαγωγή δεδομένων εμπλοκής στόχων και ακριβείς μετρήσεις συχνότητας, PRF και πλάτους παλμών. Τα συστήματα ESM δεν πρέπει να συγχέονται με χαμηλού κόστους Δέκτες Προειδοποίησης ραντάρ (RWR) που περιορίζονται αποκλειστικά στην αυτοπροστασία των φορέων τους. O εξοπλισμός των ελικοπτέρων S-70B-6 του Π.Ν. περιλαμβάνει το Σύστημα Τακτικών Δεδομένων (TDS) AN/ASN-150(V) της Teledyne, που χρησιμοποιείται επίσης στα ελικόπτερα SH-60F και SH-2G του USN. Το ASN-150(V) ελέγχει τον εξοπλισμό ναυτιλίας και τηλεπικοινωνιών του ελικοπτέρου και διασυνδέεται με τα συστήματα επεξεργασίας ακουστικών σημάτων, ραντάρ και ESM μέσω τυποποιημένης αρτηρίας δεδομένων MIL-STD 1553B. Τα οπλικά συστήματα του ελικοπτέρου ελέγχονται επίσης από το ASN-150(V).  
Επιπλέον, στα αρχικά 8 ελικόπτερα προστέθηκε σύστημα Υπέρυθρης Πρόσθιας Παρατήρησης AN/ AAQ-22Q Star SAFIRE FLIR sensor για ασφαλή πτήση και παθητικό εντοπισμό στόχων σε μακρά εμβέλεια τη νύχτα ενώ τα 3 S-70Β Aegean Hawk που προσκτήθηκαν είναι εφοδιασμένα με το Raytheon AN/AAS-44 FLIR/laser rangefinder. 

S-70B-6 Aegean Hawk & Penguin Mk2 Mod7

Τα ελικόπτερα S-70B-6 του Π.Ν. διαθέτουν εξαρχής ικανότητα μεταφοράς και εκτόξευσης ενός Βλήματος Αέρος-Επιφανείας (ASM) PENGUIN Mk2 Mod7 της NFT που εξοπλίζει τα SH-60B του Αμερικανικού Ναυτικού ως AGM-119B. Το βλήμα βάρους 385kg μεταφέρει ημι-διατρητική (SAP) εκρηκτική κεφαλή Mk19 των 120kg με ταχύτητα υψηλότερη των Mach 0,8 σε ακτίνα δράσης 19NM (34km). Στην ενδιάμεση φάση πτήσης το βλήμα ελέγχεται από Σύστημα Αδρανειακής Αναφοράς (INS), που επιτρέπει μεταβολή πορείας ακόμη και κατά 90deg σε προγραμματισμένο σημείο της διαδρομής για την απόκρυψη της διόπτευσης του φορέα εκτόξευσης, ή την εμπλοκή στόχου πίσω από εμπόδια όπως νησιά. Στην τελική φάση πτήσης ενεργοποιείται ο παθητικός ερευνητής υπερύθρων IR του βλήματος που παρέχει πεδίο έρευνας επιλεγόμενου μεγέθους και σχήματος, δυνατότητα αγνόησης ορισμένων στόχων για την προσβολή συγκεκριμένων πλοίων ενός σχηματισμού, καθώς και προηγμένα χαρακτηριστικά απόρριψης Αντι-Μέτρων IR (IRCM) και διάκρισης στόχων από θαλάσσιο ή χερσαίο περιβάλλον IR. Για τον υπολογισμό και προγραμματισμό των παραπάνω στοιχείων ναυτιλίας και εμπλοκής, το Σύστημα Ελέγχου Βλήματος (MCS) της NFT στον ειδικό βραχίονα ανάρτησης δέχεται δεδομένα στόχου από το σύστημα ASN-150(V) του ελικοπτέρου, τα οποία εξάγονται είτε από το ραντάρ APN-143(V)3, είτε από το σύστημα ALR-606(V)2 ESM. Στην τελευταία περίπτωση αν και δεν παρέχονται δεδομένα ακτίνας στόχου, συνεπώς η εκτόξευση εκτελείται αποκλειστικά με βάση στοιχεία διόπτευσης (BOL), η διαμόρφωση είναι εντελώς παθητική, ο στόχος δεν προειδοποιείται από εκπομπές ραντάρ για την επικείμενη επίθεση. Ανάλογα χαρακτηριστικά παρουσιάζει η διαμόρφωση εκτόξευσης στη Γραμμή Σκόπευσης (LOS) με οπτική πρόσκτηση στόχου που χρησιμοποιείται σε έκτακτες καταστάσεις. Εναλλακτικά, δεδομένα στόχου μπορούν να μεταβιβασθούν στο ελικόπτερο από οποιαδήποτε εξωτερική πηγή εφοδιασμένη με συμβατή ζεύξη δεδομένων. Είναι προφανής η μοναδική επιχειρησιακή ευελιξία που παρέχει στις φρεγάτες του Π.Ν. ο εξοπλισμός του οργανικού τους ελικοπτέρου με βλήμα PENGUIN Mk2 Mod7: το S-70B-6 επεκτείνει δραματικά την ακτίνα εμπλοκής στόχων επιφανείας του πλοίου, ενώ μπορεί να εκτελεί ταυτόχρονα αποστολή ASW με εξοπλισμό ενός βλήματος και δύο τορπιλών Mk46 Mod5, συνήθως όμως θα μεταφέρει εξωτερική δεξαμενή καυσίμου αντί της δεύτερης τορπίλης. Ενδεικτικά το S-70B-6 με φορτίο δύο τορπιλών και εξωτερική δεξαμενή καυσίμου, μπορεί να παραμείνει σε απόσταση 50NM (92,6km) από το πλοίο εκτελώντας επιχειρήσεις ASW επί 3,5 ώρες με 50% του χρόνου σε αιώρηση και να επιστρέψει διατηρώντας 10% υπόλοιπο καυσίμου!
Αξίζει να σημειωθεί πως οι υψηλές επιδόσεις επιχειρησιακής αυτονομίας του S-70B-6 και ο εξοπλισμός του με προηγμένα συστήματα επιτήρησης εξασφαλίζουν στο πλοίο πληρέστερη αντίληψη της τακτικής κατάστασης επιφανείας, πέραν του ορίζοντα ραντάρ που δεν υπερβαίνει τα 11NM (20km). Επιπλέον η μεταβίβαση δεδομένων στόχου από το ραντάρ ή το σύστημα ESM του ελικοπτέρου μέσω της ζεύξης δεδομένων, επιτρέπει την εμπλοκή στόχων πέραν του ορίζοντα ραντάρ του πλοίου με τα Βλήματα Επιφανείας-Επιφανείας (SSM) του τελευταίου.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Μήκος/Πλάτος/Ύψος: 15,26/1,75/3,79m

Διάμετρος στροφείων: 16,36/3,35m

Βάρος (κενό): 6,191 τόνοι

Βάρος (μάχης): 9,575 τόνοι (κατά υποβρυχίων)

Βάρος (μάχης): 8,739 τόνοι (κατά πλοίων)

Μέγιστο ύψος: 7,790mm

Εμβέλεια: 592 km

Ταχύτητα: 272 km/h

Αρχικός ρυθμός ανόδου: 213 km/h

Κινητήρας: 2 General Electric T700-GE-401C turboshaft - 3.400 hp

Οπλισμός: Τορπίλες Mark 46 ή Mark 50 ALT (Advanced Lightweight Torpedoes)
NFT Penguin Mk2 ASM, Hellfire

MEKO 200HN (4)

Στα μέσα της δεκαετίας του '80 το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε την προμήθεια 4 σύγχρονων φρεγατών και η τελική επιλογή του τύπου MEKO 200HN ανακοινώθηκε στις 18 Απριλίου 1988. Στις 10 Φεβρουαρίου 1989 υπογράφτηκε η σύμβαση με την κοινοπραξία των γερμανικών εταιριών Blohm + Voss AG (B+V) και Thyssen Rheinstahl Technik για τη ναυπήγηση του πρώτου πλοίου σε γερμανικά ναυπηγεία, ενώ τα υπόλοιπα τρία ναυπηγήθηκαν στην Ελλάδα με την παροχή υλικών και υπηρεσιών από την κοινοπραξία.

Το κόστος της σύμβασης για τις 4 φρεγάτες ανήλθε σε 1.034.000.000 γερμανικά μάρκα, εκ των οποίων τα 100.000.000 καλύπτονται από δωρεάν οικονομική βοήθεια της Γερμανικής Κυβέρνησης, ενώ για τα υπόλοιπα εξασφαλίστηκε τραπεζικό δάνειο. H απόκτηση συστημάτων και εξοπλισμού από τις ΗΠΑ πρόσθετου κόστους 300.000.000 δολαρίων περίπου χρηματοδοτήθηκε από διαθέσιμες πιστώσεις FMF, ενώ η σύμβαση που υπέγραψε το Π.Ν. με τα Ελληνικά Ναυπηγεία στις 10 Μαϊου 1989 καλύπτει τις εγχώριες δαπάνες του προγράμματος ύψους 34.200.000.000 δραχμών. Έτσι το συνολικό κόστος έφθανε τα 1.232.000.000 δολάρια και η επιβάρυνση του Ελληνικού Δημοσίου τα 1.170.000.000 δολάρια μετά την αφαίρεση της γερμανικής δωρεάν βοήθειας. Τέλος η Γερμανική κοινοπραξία δεσμεύθηκε για την υλοποίηση αντισταθμιστικών ωφελημάτων (offsets) ύψους 672.000.000 μάρκων, καλύπτοντας το 72% της ελληνικής δαπάνης. Από αυτά, τα 302.000.000 μάρκα αφορούν στον αμυντικό τομέα.
Η παράδοση της πρώτης φρεγάτας MEKO 200HN (F452 ΥΔΡΑ) αποτέλεσε ιστορικό γεγονός, καθώς ήταν η πρώτη μονάδα στόλου που ναυπηγήθηκε ειδικά για το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό μετά τα αντιτορπιλικά ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ I και ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ, τα οποία παραδόθηκαν το 1939.

ΜΕΚΟ

Το ακρωνύμιο MEKO προέρχεται από την έκφραση MEhrzweck KOmbination που σημαίνει «Συνδυασμός Πολλαπλών Χρήσεων» και αποτελεί σήμα κατατεθέν της σειράς τυποποιημένων πλοίων των ναυπηγείων B+V με εναλλακτικά συστήματα πρόωσης και εξοπλισμού. Κάθε πλοίο τύπου MEKO διαθέτει υποδοχές τυποποιημένων διαστάσεων για την εγκατάσταση εναλλακτικών οπλικών και ηλεκτρονικών συστημάτων, τα οποία προηγουμένως τοποθετούνται με το σύνολο των υποσυστημάτων τους σε κιβώτια ή πλαίσια συμβατών διαστάσεων σχηματίζοντας Λειτουργικές Μονάδες (Funktions Einheits: FE). H μηχανική στήριξη των FE και η λειτουργική τους ολοκλήρωση στα δίκτυα δεδομένων, ηλεκτρικής ισχύος και υδρόψυξης του πλοίου εξασφαλίζεται με τυποποιημένες διασυνδέσεις. Επιπλέον των FE οπλικών και ηλεκτρονικών συστημάτων, υπάρχουν FE ιστών και τυποποιημένες παλέτες όπου τοποθετείται εξοπλισμός χειρισμού των συστημάτων και δικτύων του πλοίου όπως οι κονσόλες του Κέντρου Πληροφοριών Μάχης (CIC). Οι FE και παλέτες ηλεκτρονικών διαθέτουν αναρτήσεις απορρόφησης κραδασμών. Σε σύγκριση με τις συμβατικές μεθόδους ναυπήγησης, η τεχνική MEKO παρουσιάζει συνοπτικά τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:
-Το ναυπηγείο καλύπτει ευρύτατο φάσμα επιχειρησιακών και τεχνικών απαιτήσεων διαφορετικών ναυτικών δυνάμεων, προσφέροντας εναλλακτικές διαμορφώσεις εξοπλισμού ενός τυποποιημένου σκάφους χωρίς επιβάρυνση με δαπάνες σχεδίασης μετατροπών.
-O σαφής διαχωρισμός μεταξύ πλοίου φορέα και εξοπλισμού επιτρέπει την αναμφισβήτητη διάκριση των συμβατικών υποχρεώσεων του ναυπηγείου και των κατασκευαστών συστημάτων.
-H παράλληλη κατασκευή των FE και του πλοίου εξοικονομεί χρόνο και περιορίζει το κόστος. Επιπλέον τα οπλικά και ηλεκτρονικά συστήματα τοποθετούνται σε FE και παλέτες υπό ιδανικές συνθήκες στις εγκαταστάσεις του κατασκευαστή, χωρίς να υπόκεινται σε καταπονήσεις στο ναυπηγείο.
- Τα ανοίγματα των καταστρωμάτων και οι υποδοχές για την εγκατάσταση των FE οπλικών συστημάτων εξασφαλίζουν διόδους για την εγκατάσταση των FE ηλεκτρονικών συστημάτων και παλετών στο εσωτερικό του πλοίου: οι δίοδοι διευκολύνουν επίσης την αντικατάσταση διαφόρων συστημάτων για επισκευή ή συντήρηση.
-H εγκατάσταση των οπλικών και ηλεκτρονικών συστημάτων εκτελείται στα τελικά στάδια ναυπήγησης του πλοίου και σε ελάχιστο χρόνο.
-Περιορίζονται στο ελάχιστο οι περίοδοι παραμονής εκτός επιχειρησιακής ετοιμότητας για την αντικατάσταση FE με ελαττωματικά οπλικά ή ηλεκτρονικά συστήματα.
-H τεχνική MEKO επιτρέπει τον εκσυγχρονισμό ενός πλοίου ώστε να παραμένει αξιόμαχο στα 40 έτη της διάρκειας ζωής του, με την απλή αντικατάσταση των FE οπλικών και ηλεκτρονικών συστημάτων από FE με προηγμένα συστήματα χωρίς χρονοβόρες μετατροπές υψηλού κόστους. Έτσι εξασφαλίζεται η προσαρμογή του πλοίου στις ποιοτικές και ποσοτικές μεταβολές της απειλής, καθώς και στις τεχνολογικές εξελίξεις.

MEKO Mod3
Οι φρεγάτες και κορβέτες των ναυτικών δυνάμεων Νιγηρίας και Αργεντινής αποτέλεσαν την πρώτη γενιά πλοίων τύπου MEKO: η σχετική εμπειρία ενσωματώθηκε στις τέσσερις φρεγάτες δεύτερης γενιάς κλάσης YAVUZ του TN. Οι μεταγενέστερες φρεγάτες τύπου MEKO 200 περιλαμβανομένων των πλοίων του Π.Ν. ανήκουν στην τρίτη γενιά: στα πλοία τύπου MEKO Mod3 αξιοποιούνται πληρέστερα οι προοπτικές της εγκατάστασης οπλικών και ηλεκρονικών συστημάτων σε FE, ενώ βελτιώνονται δραματικά οι ικανότητες επιβίωσης μετά από πλήγματα.
Παλαιότερα, η μεταφορά δεδομένων μεταξύ των διαφόρων οπλικών και ηλεκτρονικών συστημάτων και μεταξύ αυτών και του συστήματος Διοίκησης και Ελέγχου (C2) εκτελείται με καλωδιώσεις από σημείο σε σημείο: κάθε FE συνδέεται απευθείας με το σύνολο των υπολοίπων FE που είναι απαραίτητες για την αποτελεσματική λειτουργία της και με το σύστημα C2.
Από το 1981 τα ναυπηγεία B+V ασχολήθηκαν με την ανάπτυξη της τυποποιημένης Μονάδας Υπολογιστή Πολλαπλής Διασύνδεσης (MICE) και του ψηφιακού Δικτύου Σύνδεσης Δεδομένων και Πληροφοριών (DAIL). Κάθε FE μετατρέπεται σε Ευφυή Λειτουργική Μονάδα (IFE) με την εγκατάσταση μονάδας MICE που διαθέτει μικροεπεξεργαστή, μνήμη και τις απαραίτητες εφαρμογές διασύνδεσης του οπλικού ή ηλεκτρονικού συστήματος της συγκεκριμένης IFE. Οι μονάδες MICE συνδέουν τις IFE με την αρτηρία δεδομένων DAIL μέσω τυποποιημένης ψηφιακής διασύνδεσης Ethernet IEEE 802.3: έτσι κάθε IFE μετέχει αυτόνομα στο δίκτυο DAIL και μέσω της μονάδας MICE μπορεί να μεταδίδει, να δέχεται και να επεξεργάζεται δεδομένα. Επιπλέον κάθε MICE λειτουργεί ως Ενσωματωμένος Εξοπλισμός Δοκιμών (BITE) για την αντίστοιχη IFE. Για να εξασφαλίζεται η λειτουργία του συστήματος μάχης των πλοίων σε περίπτωση εχθρικού πλήγματος ή βλάβης, η αρχιτεκτονική του DAIL περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο ανεξάρτητα δίκτυα με δυνατότητα επέκτασης στα οκτώ. Οι λειτουργίες της στοιχειώδους έκδοσης του DAIL (2 κανάλια) κατανέμονται στο Δίκτυο A για δεδομένα C2 και στο Δίκτυο B για δεδομένα ναυτιλίας και πλεύσης: φυσικά τα δίκτυα μπορούν να ανταλλάσσουν λειτουργίες μεταξύ τους, ενώ κάθε ένα δίκτυο DAIL μπορεί να αναλάβει όλες τις λειτουργίες. H τεχνολογία τυποποιημένων διασυνδέσεων και αρτηριών δεδομένων MICE/DAIL επεκτείνει δραματικά την ευελιξία σχεδίασης διαφορετικών διαμορφώσεων εξοπλισμού των πλοίων τύπου MEKO Mod3. Ανάλογη ευελιξία απαιτείται από το σύστημα C2, το οποίο πρέπει να παρέχει ικανότητα διασύνδεσης με εξοπλισμό και λογισμικό διαφορετικών τεχνολογιών από διαφόρους κατασκευαστές. Εξαιτίας της απαίτησης αυτής, το σύστημα C2 διαθέτει ανεξάρτητη εσωτερική αρτηρία δεδομένων αποτελούμενη από τουλάχιστον δύο τοπικά δίκτυα για λόγους επιβίωσης: έτσι οι κονσόλες και τα υπόλοιπα συστήματα στο Κέντρο Μάχης (CIC) ανταλλάσσουν δεδομένα μεταξύ τους στο τοπικό αυτό επίπεδο διοίκησης και ελέγχου. H τοπική αρτηρία δεδομένων του συστήματος C2 διασυνδέεται στο συνολικό δίκτυο DAIL του πλοίου μέσω τουλάχιστον δύο μονάδων MICE που λειτουργούν ως είσοδοι.
H εγκατάσταση δικτύου δεδομένων MICE/DAIL εγκαινιάσθηκε στις τρεις φρεγάτες τύπου MEKO 200PN του Πορτογαλικού Ναυτικού, δοκιμάσθηκε με απόλυτη επιτυχία και αποτελεί οργανικό χαρακτηριστικό των πλοίων τύπου MEKO Mod3 απλοποιώντας δραματικά την αναβάθμιση των μαχητικών ικανοτήτων τους στο μέλλον, με την προσθήκη ή αντικατάσταση IFE οπλικών και ηλεκτρονικών συστημάτων.
Πρόσθετο χαρακτηριστικό είναι η υποδιαίρεση των πλοίων τύπου MEKO Mod3 στο μέγιστο δυνατό αριθμό υδατοστεγών διαμερισμάτων με το μέγιστο εφικτό βαθμό ανεξαρτησίας μεταξύ τους όσον αφορά στα δίκτυα εξαερισμού και κλιματισμού, παροχής ηλεκτρικής ισχύος, πυρόσβεσης, εποπτείας και ελέγχου υπηρεσιών του πλοίου. Εμπειρίες πληγμάτων σε πλοία όπως κατά τον Πόλεμο των Φόκλαντς απέδειξαν πως η παραδοσιακή διαμήκης διάταξη των δικτύων υπηρεσιών υπονομεύει καίρια την αντοχή και στεγανότητα των εγκαρσίων διαφραγμάτων λόγω των πολλαπλών τους διατρήσεων. Με την καθετοποίηση των δικτύων υπηρεσιών στα πλοία τύπου MEKO Mod3 επιτυγχάνεται η ελαχιστοποίηση της διάτρησης των διαφραγμάτων και η διαμόρφωση αυτοδύναμων υδατοστεγών διαμερισμάτων, καθένα από τα οποία διαθέτει τα ακόλουθα ανεξάρτητα συστήματα:
- Ανεξάρτητο Σύστημα Εξαερισμού και Κλιματισμού. Τα πλοία τύπου MEKO Mod3 διαθέτουν Σύστημα Κλιματισμού Μόνιμης Προστασίας (DSK) που καλύπτει το σύνολο των εσωτερικών κλιματικών απαιτήσεων για το πλήρωμα και τον εξοπλισμό. Κάθε υδατοστεγές διαμέρισμα έχει μία ανεξάρτητη μονάδα (LUFE) και όλο το σκάφος διαθέτει εννέα από αυτές που εκτός των άλλων προσφέρουν προστασία ΡΒΧΠ. Το σύστημα εξαερισμού και κλιματισμού είναι σχεδιασμένο ώστε να περιορίζει τη φωτιά και τον καπνό σε περίπτωση πλήγματος ή ατυχήματος.
- Αυτόνομο Σύστημα Διανομής Ηλεκτρικής Ισχύος. Τα υδατοστεγή διαμερίσματα του πλοίου εκτός των ακραίων, τροφοδοτούνται με ηλεκτρική ισχύ αποκλειστικά από συγκεκριμένο Κέντρο Φορτίου (LC) μέσω ανεξάρτητου δικτύου διανομής: η φρεγάτα MEKO 200HN διαθέτει συνολικά δεκατρία LC κατασκευής Siemens, όπως και οι δύο κύριοι πίνακες διανομής που είναι εγκατεστημένοι σε σημαντική απόσταση μεταξύ τους για λόγους επιβίωσης. Οι διατρήσεις των διαφραγμάτων από τις κύριες παροχές είναι υδατοστεγείς, αεροστεγείς και αποκλείουν την εξάπλωση της φωτιάς. Οι παροχές περιλαμβάνουν τριφασικό ρεύμα 440V, 60Hz, μονοφασικό 115V, 400Hz και ειδική παροχή μονοφασικού ρεύματος 220V, 60Hz για νοσοκομειακό εξοπλισμό.
- Αυτόνομο Σύστημα Ελέγχου και Εποπτείας Μηχανοστασίου και Υπηρεσιών. Τα συστήματα πρόωσης, παροχής ηλεκτρικής ισχύος, εξαερισμού και κλιματισμού, προστασίας NBC, πυρόσβεσης και ελέγχου καταστροφών ελέγχονται και εποπτεύονται από το κεντρικό Ναυτικό Σύστημα Αυτοματισμού (NAUTOS) της Siemens: μέσω δύο ανεξάρτητων δικτύων της τυποποιημένης αρτηρίας δεδομένων Ethernet IEEE 802.3 στο Κατάστρωμα 4, το NAUTOS δέχεται δεδομένα και μεταβιβάζει εντολές σε εννέα ανεξάρτητους υποσταθμούς του συστήματος που είναι ενσωματωμένοι στα Κέντρα Φορτίου της φρεγάτας MEKO 200HN. H αρτηρία δεδομένων του NAUTOS δεν πρέπει να συγχέεται με το δίκτυο διασύνδεσης και αρτηρίας δεδομένων MICE/DAIL του συστήματος μάχης. Το σύστημα NAUTOS ελέγχεται κεντρικά από την Αίθουσα Ελέγχου Μηχανοστασίου (MCR) όπου είναι εγκατεστημένη κονσόλα με τέσσερις θέσεις χειριστών, καθένας από τους οποίους διαθέτει δύο έγχρωμες οθόνες: κάθε θέση μπορεί να αναλάβει τον έλεγχο του συνόλου των λειτουργιών. H κονσόλα του NAUTOS λειτουργεί επίσης ως Αρχηγείο Ελέγχου Καταστροφών (DCHQ) του πλοίου: εισερχόμενες πληροφορίες για την πραγματική κατάσταση των δικτύων υπηρεσιών και εξερχόμενες εντολές ελέγχου τους απεικονίζονται στις οθόνες του NAUTOS, σε πλήρη διαγράμματα συστημάτων ή σε μεγεθύνσεις τμημάτων τους. Επιπλέον το NAUTOS παρουσιάζει αυτόματα στους χειριστές τις εναλλακτικές επιλογές αντιμετώπισης καταστροφών. Σε περίπτωση αχρήστευσης του DCHQ, τις ζωτικές λειτουργίες ελέγχου του συστήματος NAUTOS αναλαμβάνουν οι δύο Βάσεις Ελέγχου Καταστροφών Τμήματος (DCSB) που βρίσκονται σε αντίθετα άκρα του πλοίου και αντιστοιχούν στις ισάριθμες περιοχές ελέγχου καταστροφών στις οποίες υποδιαιρείται η φρεγάτα.
- Ανεξάρτητο Σύστημα Πυρόσβεσης. Κάθε υδατοστεγές διαμέρισμα του πλοίου εκτός των ακραίων διαθέτει ανεξάρτητη εισαγωγή θαλασσίου ύδατος και αντλία για την τροφοδοσία του ανεξάρτητου δικτύου πυρόσβεσης, ψεκασμού προστασίας ΡΒΧΠ και ψύξης των διαμερισμάτων πυρομαχικών.
'Ετσι η φρεγάτα MEKO 200HN υποδιαιρείται σε εννέα τμήματα με εντελώς ανεξάρτητα συστήματα πυρόσβεσης θαλασσίου ύδατος. H ενεργοποίηση των αντλιών, η πίεση ύδατος, η ρύθμιση των βαλβίδων και τα συστήματα ψεκασμού παρακολουθούνται και ελέγχονται με τηλεχειρισμό από το DCHQ ή από τις δύο DCSB, ενώ είναι δυνατός ο τοπικός έλεγχος από το πλήρωμα. Τα εγκάρσια υδατοστεγή διαφράγματα διαθέτουν αντιπυρική μόνωση και διαιρούν τη φρεγάτα MEKO 200HN σε έντεκα αντιπυρικές ζώνες. Επίσης ζωτικά διαμερίσματα σε περιοχές υψηλού κινδύνου διαθέτουν στρώμα αντιπυρικής μόνωσης στο κατάστρωμα. H μόνωση μπορεί να αποτρέψει την άνοδο της θερμοκρασίας διαμέσω ενός χαλύβδινου διαφράγματος στους 139ψC επί 30 λεπτά: ο χρόνος αυτός επιτρέπει να σχηματισθεί σαφής αντίληψη των καταστροφών μάχης, να συγκροτηθούν ομάδες πυρόσβεσης και να επιλεγούν τα κατάλληλα πυροσβεστικά μέσα.
Τα παραπάνω χαρακτηριστικά παρέχουν στα πλοία τύπου MEKO Mod3 υψηλή ικανότητα επιβίωσης από εχθρικά πλήγματα: στα πλοία αυτά ανήκουν οι τέσσερις φρεγάτες κλάσης ΥΔΡΑ του Π.Ν. και οι δύο φρεγάτες τύπου MEKO 200TN Track II. Κάθε φρεγάτα κλάσης ΥΔΡΑ θα διαθέτει τέσσερα IFE οπλικών συστημάτων, δέκα IFE ηλεκτρονικών συστημάτων, δύο IFE ιστών, δέκα παλέτες και εννέα LUFE.

To σκάφος
H φρεγάτα MEKO 200 αποτελεί ουσιαστικά σμίκρυνση της φρεγάτας MEKO 360, σε σύγκριση όμως με την κλάση YAVUZ του TN οι διαστάσεις και το εκτόπισμα των φρεγατών τύπου MEKO Mod3 αυξήθηκαν σημαντικά.  Τα χαρακτηριστικά του σκάφους της φρεγάτας MEKO 200HN εξασφαλίζουν αύξηση του εσωτερικού όγκου και της επιφάνειας καταστρωμάτων, καθώς και βελτίωση της συμπεριφοράς διατοίχισης και της ευστάθειας μετά από πλήγματα. Οι απαιτήσεις ομαλής πλεύσης στηρίζονται στις χειμερινές καιρικές συνθήκες του Βορείου Ατλαντικού, ενώ ειδική έμφαση αποδόθηκε στις σχετικές απαιτήσεις για επιχειρήσεις ελικοπτέρου. Το πλοίο ικανοποιεί τις απαιτήσεις ευστάθειας των Κανονισμών Ναυπήγησης του USN. Αξίζει να σημειωθεί πως σε αντίθεση με τις φρεγάτες των TN και PN, οι φρεγάτες κλάσης ΥΔΡΑ διαθέτουν πρόσθετο παραπέτο ή δύφρακτο στην πλώρη, για να αποτρέπεται η κατάκλυση του πρωραίου καταστρώματος υπό συνθήκες βίαιης πρόνευσης. Το πλάτος του καταστρώματος πτήσεων εκτείνεται στο μέγιστο πλάτος του σκάφους παρέχοντας εξαιρετικά ικανοποιητικές διαστάσεις για πλοίο του μεγέθους αυτού και ενισχύοντας την ασφάλεια διεξαγωγής επιχειρήσεων ελικοπτέρου. H διατοίχιση ελαττώνεται δραστικά από το σχήμα του σκάφους, τα σταθερά πτερύγια μήκους 12% της ισάλου γραμμής και το ζεύγος πτερυγίων ενεργού σταθεροποίησης. O θόλος του σόναρ βρίσκεται στο 18% του μήκους της ισάλου από την πρωραία κάθετο, ώστε να προστατεύεται από τις διαταράξεις της πλώρης και την πρόνευση υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες.
Το μοναδικό ηλεκτροϋδραυλικό πηδάλιο παρέχει επαρκή ικανότητα ελιγμών. Εκτεταμένες δοκιμές υπό κλίμακα σε ειδικές δεξαμενές επιβεβαίωσαν τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Το σκάφος κατασκευάζεται από χάλυβα και διαθέτει τρία καταστρώματα: τα δύο είναι συνεχή, ενώ το τρίτο εκτείνεται εμπρός και πίσω από τα κύρια μηχανοστάσια. Το σκάφος υποδιαιρείται σε δώδεκα διαμερίσματα από έντεκα υδατοστεγή διαφράγματα, ενώ οι δεξαμενές καυσίμων βρίσκονται αποκλειστικά κάτω από την ίσαλο γραμμή. Από χάλυβα κατασκευάζεται επίσης η ενιαία υπερκατασκευή που ενσωματώνει χαρακτηριστικά περιορισμού της διατομής ραντάρ (RCS) και του υπέρυθρου (IR) ίχνους του πλοίου. Οι ενδιαιτήσεις του πληρώματος βρίσκονται εμπρός και πίσω στα Καταστρώματα 2 και 3, αλλά αποφεύγονται τα άκρα του σκάφους ώστε να περιορίζεται η επίδραση της πρόνευσης. Υπάρχουν διαμερίσματα των 9 και 18 κλινών για τους ναύτες και των 4 και 8 κλινών για τους υπαξιωματικούς. Οι τρεις τραπεζαρίες του πληρώματος βρίσκονται στο Κατάστρωμα 2, πίσω από το μηχανοστάσιο. Τα διαμερίσματα των αξιωματικών βρίσκονται στο πρωραίο τμήμα του Καταστρώματος 1 και είναι μονόκλινα με εφεδρική κουκέτα ή δίκλινα. Το καρέ των αξιωματικών βρίσκεται επίσης στο Κατάστρωμα 1, ενώ τα διαμερίσματα του Κυβερνήτη στο Κατάστρωμα 01 με άμεση πρόσβαση στο CIC και στη γέφυρα.
Φυσικά υπάρχουν εγκαταστάσεις αφαλάτωσης θαλασσίου ύδατος, αποθήκευσης και κατάψυξης προμηθειών, καθώς και ιατρείο με χειρουργείο. Τέλος, το πλοίο διαθέτει τυπικό εξοπλισμό ανεφοδιασμού εν πλω, αντλιών διάσωσης και σύστημα απομαγνήτισης τριών επιπέδων.

Σύστημα πρόωσης
Για τις φρεγάτες κλάσης ΥΔΡΑ το Π.Ν. επέλεξε σύστημα πρόωσης Συνδυασμού Diesel ή Αεριοστροβίλων (COmbined Diesel Or Gas: CODOG) που περιλαμβάνει:

-2 αεριοστρόβιλους General Electric LM2500-30 μέγιστης ισχύος 22.300kW ο καθένας
-2 κινητήρες Diesel τύπου MTU 20V956 TB83 μέγιστης ισχύος 3.830kW ο καθένας
-2 συγκροτήματα σύμπλεξης της Renk Tacke, τα οποία μεταδίδουν την κίνηση σε δύο Έλικες Ελεγχόμενου Βήματος (CPP) της Escher Wyss.
Υπό κανονικές συνθήκες το συγκρότημα πρόωσης ελέγχεται από τη γέφυρα, ή εναλλακτικά από το MCR, ενώ υπάρχει εφεδρική δυνατότητα τοπικού ελέγχου.
Στην περίπτωση της κλάσης ΥΔΡΑ οι κινητήρες Diesel παρέχουν αυτονομία τουλάχιστον 4.000NM και μέγιστη ταχύτητα οικονομικής πλεύσης της τάξης των 20 κόμβων, ενώ οι αεριοστρόβιλοι εξασφαλίζουν μέγιστη ταχύτητα υψηλότερη των 31 κόμβων.
Σε θερμοκρασία περιβάλλοντος 15C, σχετική υγρασία 60% και χωρίς απώλειες, η ονομαστική συνεχής ισχύς του αεριοστροβίλου LM2500-30 φθάνει τα 22.300kW στις 3.600 στροφές ανά λεπτό με ροή αέρος 68kg/sec αν και η άνοδος της θερμοκρασίας οδηγεί σε πτώση της απόδοσης ισχύος. H μέγιστη ισχύς μπορεί να αποδοθεί σε διάστημα 90sec από την έναρξη λειτουργίας του αεριοστροβίλου. Το βάρος του LM2500-30 είναι 4.672kg αλλά συνήθως τοποθετείται σε ηχομονωμένο θάλαμο με ελαστικές αναρτήσεις για μηχανική προστασία από κραδασμούς και κυρίως για την αποφυγή εκπομπής θορύβου μέσω της δομής του σκάφους.
O θάλαμος περιέχει αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης τύπου Halon-103,1, ενώ καταλαμβάνει χώρο μήκους 8,23m, πλάτους 2,75m, ύψους 3,05m και το βάρος του φθάνει τα 22kg περιλαμβανομένων των αναρτήσεων. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η διαθεσιμότητα του LM2500-30 φθάνει το 99% και ο μέσος χρόνος μεταξύ αντικαταστάσεων από τα πλοία για επισκευή ή συντήρηση υπερβαίνει τις 13.000 ώρες λειτουργίας! Εφόσον υπάρχουν εφεδρικοί κινητήρες, η πρόβλεψη διόδων αντικατάστασης στα πλοία ελαχιστοποιεί την παραμονή τους εκτός επιχειρησιακής ετοιμότητας για την επισκευή ή συντήρηση των αεριοστροβίλων. Επιπλέον ο αεριοστρόβιλος LM2500-30 παρέχει δυνατότητα επιθεωρήσεων, αντικατάστασης πτερυγίων συμπιεστή και στροβίλων, άμεσης πρόσβασης στα ακροφύσια καυσίμου και γενικά εκτέλεσης περιορισμένης συντήρησης στο πλοίο.
 
Ειδική έμφαση αποδόθηκε στην απομόνωση των κινητήρων Diesel από τη δομή του σκάφους και το περιβάλλον, καθώς τα υψηλά επίπεδα θορύβου και δονήσεων που παράγουν μπορούν να επιβαρύνουν δραματικά το ηχητικό ίχνος του πλοίου αποκαλύπτοντας την παρουσία του σε εχθρικά υποβρύχια και υποβαθμίζοντας την απόδοση του εξοπλισμού Ανθυποβρυχιακού Πολέμου (ASW). 'Ετσι οι δύο κινητήρες MTU 20V956 TB83 διαθέτουν διπλή ελαστική ανάρτηση και είναι τοποθετημένοι σε κοινό ηχομονωτικό θάλαμο που περιέχει βοηθητικό εξοπλισμό και αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης τύπου Halon-1031. Επίσης σε ηχομονωτικούς θαλάμους με ελαστική ανάρτηση είναι τοποθετημένες οι τέσσερις ηλεκτρογεννήτριες Diesel τύπου MTU 8V396 TB53 ισχύος 655kW που κινούν εναλλάκτες Siemens των 775kVA παράγοντας τριφασικό ρεύμα 440V, 60Hz. Κάθε ζεύγος γεννητριών μπορεί να καλύψει το σύνολο των αναγκών του πλοίου παρέχοντας 100% εφεδρική ηλεκτρική ισχύ και ενισχύοντας την ικανότητα επιβίωσης σε περίπτωση εχθρικών πληγμάτων. Συνολικά το μηχανοστάσιο των φρεγατών κλάσης ΥΔΡΑ καταλαμβάνει τα ακόλουθα τέσσερα διαδοχικά διαμερίσματα: πρωραίο διαμέρισμα γεννητριών, διαμέρισμα αεριοστροβίλων, διαμέρισμα κυρίων κινητήρων Diesel και συγκροτημάτων σύμπλεξης, πρυμναίο διαμέρισμα γεννητριών.
Τα συστήματα πρόωσης τύπου CODOG είναι τα πλέον διαδεδομένα σε πλοία μέσου εκτοπίσματος γενικών καθηκόντων: ακόμη και το TN προσχώρησε σε σύστημα CODOG για τις δύο φρεγάτες τύπου MEKO 200TN Track II, εγκαταλείποντας το σύστημα Συνδυασμού Diesel Και Diesel (CODAD) της κλάσης YAVUZ: συγκριτικά στοιχεία παρουσιάζονται στον Πίνακα 2. Το σύστημα πρόωσης της κλάσης ΥΔΡΑ εξασφαλίζει ταχύτατη μετάβαση σε οποιοδήποτε σημείο του επιχειρησιακού περιβάλλοντος, χαμηλό επίπεδο θορύβου για αποτελεσματική διεξαγωγή επιχειρήσεων ASW και επαρκή αυτονομία, μόλις 100NM μικρότερη των φρεγατών κλάσης YAVUZ με σύστημα τύπου CODAD.

Πρόγραμμα εκσυγχρονισμού

Καθώς οι φρεγάτες διανύουν αισίως τη δεύτερη δεκαετίας υπηρεσίας, το Πολεμικό Ναυτικό δρομολογεί την εφαρμογή ενός προγράμματος ΕΜΖ ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ, που θα επιτρέψει στα σκάφη να παραμείνουν αξιόμαχα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ανάμεσα στα υποσυστήματα που αναμένεται να αναβαθμιστούν, να αντικατασταθούν ή να συμπληρωθούν βρίσκεται και το οπλικό σύστημα Phalanx της Raytheon. Κάθε φρεγάτα διαθέτει δύο Εγγύς Οπλικά Συστήματα Phalanx, ένα στο υπερυψωμένο κατάστρωμα πυροβόλου εμπρός από την γέφυρα και ένα στην οροφή του υπόστεγου στην πρύμνη του πλοίου. Η αναβάθμιση του συστήματος στην έκδοση Block 1B περιλαμβάνει την αντικατάσταση των καννών του πυροβόλου με νέες που προσφέρουν μικρότερη διασπορά βολίδων και την προσθήκη ενός συστήματος FLIR που βελτιώνει την ικανότητα έρευνας, ιχνηλάτησης και εμπλοκής απειλών. Παράλληλα ενσωματώνει μονάδα θερμικής απεικόνισης με ικανότητα παθητικής έρευνας και ιχνηλάτησης ημέρα και νύκτα.

Εξετάζεται επίσης η ενσωμάτωση Οπλικού Συστήματος Κατευθυνόμενων Βλημάτων τύπου Βλημάτων Περιστρεφόμενης Ατράκτουσυστήματος (RAM). Πρόκειται για υπερηχητικό, ελαφρύ, ταχείας αντίδρασης, αυτόνομης καθοδήγησης βλήμα σχεδιασμένο για να καταστρέφει βλήματα εναντίον πλοίων. Οι σχετικές δοκιμές έδειξαν ότι το ποσοστό επιτυχίας του συστήματος φθάνει το 95%.

Για την αναβάθμιση της δύναμης πυρός των φρεγατών ΜΕΚΟ 200HN, η BAE Systems προτείνει την αναβάθμιση του Συστήματος Ναυτικού Πυροβόλου Mk45 των 127 χιλ στην διαμόρφωση Mod 2 ή Mod 4. Οι βελτιώσεις αφορούν τόσο στην ακρίβεια, όσο και στο βεληνεκές των πυροβόλων, ενώ συμπληρώνονται από πυρομαχικά εκτεταμένους βεληνεκούς (LRLAP) για προσβολή την στόχων σε απόσταση μεγαλύτερη των 75 χιλιομέτρων.

Τέλος, για την οτ πυροβόλο μικρότερου διαμετρήματος των ΜΕΚΟ προτείνεται το πυροβόλο Mk38 Mod 2 των 25 χιλ, που διαθέτει κονσόλα τηλεχειριζόμενης λειτουργίας και προσφέρει βεληνεκές 2 χιλιομέτρων με ρυθμό βολής 180 βλήματα το λεπτό.

Πηγή: Πτήση

Το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού ανακοίνωσε πως σήμερα 2 Ιουνίου 2008 στις 11:46 η φρεγάτα ΣΑΛΑΜΙΣ (F455) τύπου ΜΕΚΟ 200ΗΝ πραγματοποίησε στο Πεδίο Βολής Κρήτης με απόλυτη επιτυχία βολή Εξελιγμένου Βλήματος Sea Sparrow (ESSM) κατά τηλεκατευθυνόμενου στόχου Iris Jet, με δυνατότητα καταγραφής και αξιολόγησης των παραμέτρων βολής. Το βλήμα μετέφερε επίσης σύστημα τηλεμετρίας, ενώ η βολή κατέληξε κατά την ανακοίνωση στην κατάρριψη του στόχου. Η βολή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των δοκιμών αποδοχής, μετά την ολοκλήρωση της αναβάθμισης του Συστήματος Κατακόρυφης Εκτόξευσης Κατευθυνόμενων Βλημάτων (GMVLS) Mk48 Mod2 της φρεγάτας από τεχνικό προσωπικό του ΠΝ. Κατά την εκτέλεση της βολής, στο πλοίο επέβαινε ο Αρχηγός Στόλου Αντιναύαρχος Ιωάννης Καραΐσκος ΠΝ.

Υπενθυμίζεται πως το σύστημα Mk48 Mod2 των τεσσάρων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ 200ΗΝ του ΠΝ διαθέτει 16 θέσεις βλημάτων. Η Ελλάδα είναι μέλος της βιομηχανικής κοινοπραξίας ανάπτυξης του ESSM, με προγραμματισμένη προμήθεια 70 βλημάτων.

Επισημαίνεται πως τα βλήματα ESSM φέρουν Τηλεμετρική Διάταξη και Σύστημα Μετάδοσης Δεδομένων τα οποία σχεδίασε, ανέπτυξε και κατασκευάζει η INTRACOM Defense Electronics εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα για τις 12 χώρες που συμμετέχουν στο πολυεθνικό πρόγραμμα, στο οποίο η εταιρεία δραστηριοποιείται από το 1995. Επίσης μετά από διεθνή διαγωνισμό το 2007, η εταιρεία ανέλαβε επιπλέον την παραγωγή των ηλεκτρονικών του συστήματος πλοήγησης του ESSM. Στην ανακοίνωση της εταιρείας επισημαίνεται πως το πρόγραμμα, το οποίο ενσωματώνει τεχνολογίες αιχμής, αναμένεται να ολοκληρωθεί μετά το 2015 και αποτελεί σημαντικό σταθμό για τη διεθνή δραστηριότητα της INTRACOM Defense Electronics και την ενεργό συμμετοχή της σε συνεργασίες με καταξιωμένες βιομηχανίες παγκοσμίως.

Πηγή: Defencenet

*Ακολούθησαν οι βολές των ΣΠΕΤΣΑΙ (F-453) και ΥΔΡΑ (F-452) στις 11 Ιουνίου 2009 και 4 Φεβρουαρίου 2010 αντίστοιχα, και απομένει η εκτέλεση βολών από τη φρεγάτα ΨΑΡΑ (F-454).

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Πλήρωμα: 189

Εκτόπισμα: 3.200

Διαστάσεις: 117 x 14,8 x 4,1 μέτρα

Ταχύτητα: 31 κόμβοι

Αυτονομία: 4.100 ναυτικά μίλια με ταχύτητα 16 κόμβων

Πρόωση: δύο αεροστρόβιλοι General Electric LM 2500-30 απόδοσης 60.656 ίππων, δύο ντίζελ MTU 20V956 ΤΒ82 απόδοσης 10.400 ίππων, 2 έλικες

Ηλεκτρονικός εξοπλισμός: ραντάρ επιφανείας/αέρας MW08, επιφανείας DA08, ελέγχου πυρός 2 STIR 180, σόναρ τρόπιδας Westinghouse DE1160HM, συρόμενο σόναρ DE1160VDS, ESM/ECM Argo AR700/APECS, σύστημα εκτόξευσης αναλωσίμων Mk36 SRBOC, σύστημα παραπλάνησης τορπιλών Nixie ΑΝ/SLO-25, σύστημα διαχείρισης μάχης STACOS Mod2

Οπλισμός: πυροβόλο Mk45 Mod2A των 127 χιλ./54 διαμετρημάτων, εκτοξευτής Mk48 Mod2 VLS με 16 βλήματα RIM7Μ Sea Sparrow, 2x4 κάνιστρα Mk141 βλημάτων RGM-84 Harpoon, δύο Phalanx Mk15 CIWS των 20 χιλ., δύο τριπλοί τορπιλοσωλήνες Mk32 Mod 5 των 324 χιλ., ένα ελικόπτερο 5-70Β6 Aegean Hawk

ΟΝΟΜΑ              ΝΑΥΠΗΓΗΣΗ

F452 ΥΔΡΑ                1992

F453 ΣΠΕΤΣΕΣ         1996

F454 ΨΑΡΑ                1998

F455 ΣΑΛΑΜΙΣ        1999

MM-40 BLOCK2 ROUSSEN/DANIOLOS F.A.C.

SUPER VITA CLASS (7)

Το πρόγραμμα ναυπήγησης των πυραυλακάτων του Πολεμικού Ναυτικού περιελάμβανε την κατασκευή τριών (3) σκαφών τύπου Super Vita και υπεγράφη στις 7/01/2000. Η ναυπήγηση πραγματοποιήθηκε στα ναυπηγεία Ελευσίνας με την εταιρεία Vosper Thornycroft να παρέχει τα σχέδια, την απαραίτητη λογιστική υποστήριξη και τον εξοπλισμό των σκαφών. Το ύψος του προγράμματος ανήλθε σε 150.000.0000.000 δραχμές με Ε.Π.Α. 19%. Στα πλαίσια των αντισταθμιστικών ωφελημάτων παραδόθηκαν 2 μεταχειρισμένα ναρκοθηρικά τύπου Hunt, ενώ προβλεπόταν το δικαίωμα προαίρεσης για 4 ακόμη σκάφη Super Vita.
Στις 28 Αυγούστου 2003 ασκήθηκε το δικαίωμα προαίρεσης για δύο ακόμη πυραυλάκατους Super Vita, με συνολικό κόστος τα 268.160.554 ευρώ. Η κατασκευή τους ανατέθηκε ξανά στα Ναυπηγεία Ελευσίνας σε συνεργασία με την αγγλική εταιρεία VOSPER και η καθέλκυση της πυραυλάκατου "Υποπλοίαρχος Κρυσταλλίδης" πραγματοποιήθηκε στις 06.04.2004. Νονά του πλοίου ήταν η ανιψιά του υποπλοιάρχου που σκοτώθηκε το 1941.

Στις 25 Σεπτεμβρίου 2008 υπογράφηκε σύμβαση ύψους 299.000.000 ευρώ μεταξύ της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Επενδύσεων και Εξοπλισμών (ΓΔΑΕΕ) και των Ναυπηγικών και Βιομηχανικών Επιχειρήσεων Ελευσίνας (ΝΒΕΕ) για την προμήθεια δύο ακόμη Ταχέων Περιπολικών Κατευθυνόμενων βλημάτων (ΤΠΚ) τύπου Super Vita κλάσης ΡΟΥΣΣΕΝ. Πρόκειται για το έκτο και έβδομο σκάφος από την έναρξη του σχετικού προγράμματος, για την απόκτηση των οποίων ασκήθηκε το δικαίωμα προαίρεσης της αρχικής σύμβασης. Η παράδοσή τους προβλέπεται να πραγματοποιηθεί 46 και 52 μήνες από την ενεργοποίηση της σύμβασης αντίστοιχα, δηλαδή τον Αύγουστο του 2012 και τον Φεβρουάριο του 2013. Τα δύο νέα σκάφη δεν έχουν σχεδιαστικές τροποποιήσεις σε σχέση με τα υπάρχοντα και μόνη διαφορά τους είναι ο εφοδιασμός με βλήματα επιφανείας-επιφανείας MM40 Exocet Block3 αντί των Block2 που φέρουν τα τρία αρχικά ΤΠΚ.

Οπλισμός πυραυλάκατων Super Vita

Κάθε σκάφος εξοπλίζεται με 8 κατευθυνόμενα βλήματα επιφανείας Exocet ITL 70A MM40 Block II που χρησιμοποιούν ενεργό ραντάρ για τον εγκλωβισμό του στόχου, ενώ η εμβέλειά τους φθάνει τα 70 χιλιόμετρα. Η αντιαεροπορική προστασία εξασφαλίζεται με συστήματα RAM (Rolling Airframe Missile) που παρέχονται από την εταιρεία RAMSYS. Πρόκειται για τα συστήματα GMWS Mk 31 που χρησιμοποιούν 21 κατευθυνόμενα βλήματα RIM-116A Block I με διπλό σύστημα ανίχνευσης μέσω ραντάρ και υπερύθρων, ενώ η εμβέλειά τους φθάνει τα 10 χιλιόμετρα. Το κυρίως πυροβόλο είναι το Otobreda Super Rapid 76mm της Alenia, ικανό για εκτέλεση 85 βολών/λεπτό σε απόσταση 16 χιλιομέτρων. Δύο πυροβόλα Otobreda 30mm της ίδιας εταιρείας συμπληρώνουν τον οπλισμό των σκαφών, ενώ το σύστημα αντιμέτρων Argo Systems AR900 και ο εκτοξευτής "δολωμάτων" (decoy launcher) Sippican SRBOC προσφέρουν την απαραίτητη προστασία.

Η πυραυλάκατος ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ (Ρ70)εξοπλίζεται με προηγμένα βλήματα κατά στόχων επιφανείας ΜΜ40 Exocet Block 3, ενώ θα αντικατασταθούν και τα βλήματα MM40 Block 2 Mod1 που εξοπλίζουν το τρίτο σκάφος ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ (Ρ69). Η νέα έκδοση αυξάνει τη μέγιστη απόσταση βολής από 72km σε 180km, ενώ περιλαμβάνει την ικανότητα μεταβολής πορείας σε ενδιάμεσα σημεία της διαδρομής (waypoints), τα οποία κατά πληροφορίες μπορούν να υπερβούν τα 10. Πρόκειται για τετραδιάστατα σημεία -γεωγραφικό μήκος και πλάτος, υψόμετρο, χρόνος- επιτρέποντας την παράκαμψη νησιών ή εξάρσεων της ακτογραμμής, για την αιφνιδιαστική εμφάνιση σε περιορισμένη απόσταση από τον στόχο, καθώς και για τον κορεσμό των αμυντικών συστημάτων με ταυτόχρονη άφιξη πολλαπλών βλημάτων. Παρέχεται επίσης ικανότητα βολής σε γεωγραφικές συντεταγμένες με καθοδήγηση GPS, για προσβολή ελλιμενισμένων πλοίων και επάκτιων στόχων.

Το σύστημα μάχης Tacticos προέρχεται από την εταιρεία Thales Nederland (πρώην Signaal) και παρέχει αυτόματη εκτίμηση κινδύνου, καθώς και χρήση των αισθητήρων και του οπλισμού του πλοίου για τον εγκλωβισμό στόχων. Το σύστημα ελέγχει το σύνολο του εξοπλισμού (πύραυλοι Exocet, πυροβόλα των 76mm και 30mm, συστήματα RAM και DR 3000), ενώ το σύστημα ελέγχου πυρός ονομάζεται Sting και προέρχεται επίσης από την εταιρεία Thales Nederland. Οι αισθητήρες του σκάφους περιλαμβάνουν το ραντάρ Thales MW08 3D, τον ηλεκτροοπτικό ανιχνευτή Thales Nederland Mirador, το Scout Mark II και το ραντάρ πλοήγησης Marine Bridgemaster-E της Northrop Grumman (πρώην Litton). Οι επικοινωνίες βασίζονται στο σύστημα Data Link 11, model MDM 2002 της εταιρείας Rockwell Collins, η εταιρεία Intercom Systems A/S παρέχει το σύστημα επικοινωνιών ICS 2000, ενώ η Aeromaritime παρέχει το σύστημα αναγνώρισης φίλων/εχθρών IFF Mk 12. 

Επιχειρησιακές Δυνατότητες

Οι ΤΠΚ τύπου «SUPER VITA» έχουν δυνατότητα εκτέλεσης επιχειρήσεων με κατάσταση θαλάσσης 5 και δυνατότητα επιβιωσιμότητας με κατάσταση θαλάσσης 7. Έχουν δυνατότητες Διοικήσεως και  Ελέγχου ομάδος πλοίων με ικανοποιητικές ευκολίες εξωτερικών και εσωτερικών επικοινωνιών, τακτικό σύστημα, σύστημα LINK-11 και δορυφορικές επικοινωνίες. Η διεύθυνση πυρός (Κ/Β, πυροβόλων) γίνεται με χρήση συστημάτων που δύσκολα εντοπίζονται και παρεμβάλλονται. Η Α/Α άμυνα του πλοίου γίνεται με CIWS RAM και πυροβόλων. Δύναται να εκτελεί συγκαλυμμένες επιχειρήσεις με "αθόρυβο πλου", χαμηλή "ηλεκτρομαγνητική υπογραφή" (RCS) και χαμηλή "υπέρυθρη υπογραφή" (I.R.). Η επιβίωση του σε μολυσμένο από πυρηνικά, χημικά και βιολογικά όπλα περιβάλλον κρίνεται ως αρκετά καλή με χρήση GAS CITADEL και σταθμού απόπλυσης.

Επίσης έχουν ευκολίες εκπαίδευσης με δυνατότητα δημιουργίας εικονικών εκπαιδευτικών σεναρίων και προσομοίωσης ενεργειών / αντιδράσεων από όλα τα εμπλεκόμενα συστήματα. Έχουν υψηλό επίπεδο αυτοματισμών σε συνδυασμό με πολλές εναλλακτικές λύσεις και λειτουργίες «ανάγκης», οπλικά και Η/Ν συστήματα με μεγάλους χρόνους μεταξύ βλαβών (MTBF) και μικρούς χρόνους εντοπισμού και αποκαταστάσεως των βλαβών (MTTR), ενώ είναι σχεδιασμένα να παρουσιάζουν μεγάλες περιόδους μεταξύ γενικών επισκευών των κυρίων μηχανών και βοηθητικών μηχανημάτων. Τέλος οι ενδιαιτήσεις και οι συνθήκες διαβίωσης του πληρώματος είναι αντίστοιχες του 21ου αιώνα, που παράλληλα καλύπτουν τις ανάγκες πολυήμερων αποστολών.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Εκτόπισμα: 541 τόνοι (πλήρες 580 τόνοι)

Μήκος/πλάτος/βύθισμα: 61,9m/9,5m/2,6m

Ταχύτητα(μέγιστη): 34,25 κόμβοι

Εμβέλεια(ν.μ./κόμβους): 2.2250/18, 750/34

Πλήρωμα: 45

Κινητήρες: 4 πετρελαιοκινητήρες ΜΤU 16V 595 TE90 των 23.500 ίππων

Οπλισμός: 8 εκτοξευτές MM.40 Block 2 Exocet, 1 α/α και αντιπυραυλικό σύστημα RAM, 1 πυροβόλο ΟΤΟ Breda Super Rapido των 76mm, 2 πυροβόλα ΟΤΟ Breda των 30mm.

    ΜΟΝΑΔΑ                                ΚΑΘΕΛΚΥΣΗ         ΠΑΡΑΔΟΣΗ          

P67 ΡΟΥΣΣΕΝ                            12/11/2002         20/12/2005

P68 ΔΑΝΙΟΛΟΣ                        08/07/2003         22/02/2006

P69 ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ              06/04/2004        08/05/2006

P70 ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ          20/12/2005         01/10/2010

Ρ71 ΡΙΤΣΟΣ

P72

P73